Tien oudemensendingen die we nóóit gaan doen!

Het is onvermijdelijk dat we ouder worden. Doe je niets aan. Het is de natuur. Jong blijven heb je daarentegen wél in eigen hand. Hoe? Jan Heemskerk (zelf best oud) weet het wel: door je niet te gaan gedragen als een bejaarde! Dus geeft hij zijn vijftigplus-collega’s een slimme handleiding: tien irritante oudemensendingen die je nooit (meer) moet doen! En dames, lees vooral even mee.

Het overkomt ons allemaal: weemoed over vroeger, toen je nog jong en sterk was, en aantrekkelijk bovendien. Toen je nog banengarantie voor het leven had, een huwelijk een leven lang duurde, roken en drinken nog gezond was en Mies Bouwman op tv. Toen kinderen nog gehoorzaam waren en macaroni een exotische delicatesse. Laat het gaan. Niemand wil het horen en je wordt er zelf neerslachtig van. En: naar alle waarschijnlijkheid heb je het nog nooit zo goed gehad met 1245 kanalen op de tv, acht lieve (klein)kinderen die van je houden, een prima gezondheid en meer geld dan je op kunt maken. Met je overwaarde. Hou dus op met mekkeren. Het is niet erotisch.

Ik heb momenteel last van een bevroren schouder, een dikke knie, vreselijke flatulentie, stolsels in mijn oogvocht en hielspoor. Bovendien plas ik niet meer zo ver als vroeger. En hoor je mij klagen? Nou en of je mij hoort klagen! Maar gelukkig heb ik mijn lieve vrouw, die onmiddellijk dreigt met ontbinding van ons huwelijk, als ik nog één keer durf te mekkeren over al mijn ouwelullenkwaaltjes. Dus doe ik er verder het zwijgen toe en gedraag me alsof ik zo fris ben als een piepkuiken. Draaf door de weilanden en fiets naar het dorp. En wat het mooie is: na een tijdje ga je zelf geloven dat je gewoon nog een heel gezonde sterke jonge kerel bent.

Of je nu toevallig al dertig jaar bent getrouwd of juist al in geen eeuwigheid een persoon van de andere kunne met erotische bedoelingen in de armen hebt gesloten: er is geen enkel excuus eruit te zien als Swiebertje of zo’n kruidenvrouwtje met gebreide handschoenen zonder vingers die in het stadspark de vogeltjes kruimels laat pikken uit haar grijze klittenkrullen! Uit of thuis: het is een kleine moeite wat leuke kleren bij elkaar te zoeken en die vervallen ruïne die jij een lichaam noemt een tikje op te kalefateren met een fleurige outfit of een nette pantalon en een jasje. Denk ook aan schoon ondergoed, dat is wel zo fris. En kam je haar.

En nu we het toch over dat lichaam hebben… Denk je dat je de omgeving een plezier doet als je in het openbaar verschijnt als een vormeloze massa blubber of een kale basketbal op dunne pootjes? Kom op mensen, even een blokje om of een klein rondje door de sportschool en voor je het weet heb je weer een taille dan wel twee stevige mannentietjes en een platte buik (met overtollig vel, maar het is de gedachte die telt). Aan de slag met dat lijf! En je zult er nog van opkijken hoe lekker het voelt om weer fit en aantrekkelijk te zijn.

Ofwel: bij de pakken neer. Er is nog volop te beleven! Neem een hobby! Ga ergens als vrijwilliger mensen helpen die het écht slecht hebben getroffen. Zoek een tien jaar jongere minnaar of minnares, afhankelijk van je sekse en geaardheid. Maak reizen naar gevaarlijke en verre oorden. Wat kan je gebeuren? Zorg dat de tweede helft van je leven één groot feest is! En ga dan heen met een knal!

Jij kunt nou wel denken dat je de wijsheid in pacht hebt vanwege je langdurige levenservaring, maar dat zijn je familieleden, vrienden en kennissen, en de volstrekt onbekenden die je allemaal van ongevraagd advies dient, niet per se met je eens. Hoe goed en welgemeend je het ook bedoelt, betracht de uiterste behoedzaamheid als je een ander gedwongen laat putten uit de peilloos diepe bron van jouw kennis en ervaring. En dat geldt in het bijzonder als jou een kleinkind wordt toevertrouwd. Doe alles naar de letter van de instructies van de ouders of loop het risico voor altijd van je kind en kleinkind te vervreemden. Je zou niet de eerste eigenwijze oma of opa zijn die dat lot over zich afroept.

En dan hebben we het niet over bumperkleven of laagvliegen. Dat is ook niet goed te praten, maar in elk geval nog een beetje macho. Wat we hier bedoelen: te langzaam rijden, liefst op de linkerbaan, ‘omdat je niet harder mag’. Heel lang wachten met oversteken van een kruispunt omdat er in de verte een voertuig nadert – van links. Je grote licht aanhebben op klaarlichte dag. Bij een groen verkeerslicht vast remmen omdat het misschien rood wordt. Kortom: al die dingen die je gaat doen als je het eigenlijk eng vindt om nog deel te nemen aan het verkeer omdat je de reflexen van een schildpad en de oog-hand-coördinatie van een pantoffeldiertje hebt. In dat geval: ga voortaan met de bus. Zo niet, gas op de plank.

Ze komen niet vaak genoeg. Als ze komen, blijven ze niet lang genoeg. Ze bellen nooit. Hebben geen belangstelling voor je verhalen. Nemen geen bloemetje mee. Zijn tot op hoge leeftijd een bron van zorgen en slapeloze nachten. Kortom: het is niet goed of te deugt niet, met die kinderen. Niet om het een of ander, maar lijk je niet net je vader (of moeder) nu? Je kinderen staan midden in het leven, zijn druk met hun studie, staan aan het begin van hun carrière, hebben net een gezin; ze hebben dus wel wat beters te doen. Zorg dat ze gewoon graag komen, al is het met een volle wasmand of voor een flitsbezoek.

Natuurlijk zijn we dankbaar dat je destijds persoonlijk Adolf van de Grebbenberg hebt gejaagd, een man op de maan hebt gezet en ons op de wereld. Natuurlijk vinden we het tof dat je je rug hebt gebroken in de kolenmijnen om ons een betere toekomst te geven en dat we dankzij jou dus nooit meer honger hoeven te lijden. Maar dat geeft je niet levenslang recht op een voetstuk, de beste plek in de tram, of wat voor voorkeursbehandeling dan ook. Je bent als senior precies evenveel waard als ieder kind, iedere puber, (jong) volwassene of middelbare man of vrouw dan ook. Als iemand iets aardigs voor je doet, opstaan in de tram, iets de trap op tillen of een boodschapje doen, een arm geven in de sneeuw, is dat geen recht, maar een gunst. Waarvoor je diegene best dankbaar mag zijn.

Precies hetzelfde regenpak, een identieke fiets: niet doen. Het is prachtig dat je tijdens een lange relatie vergroeit met je partner, maar uniseks kon niet, kan niet, en zal nooit kunnen, als je enige prijs stelt op je persoonlijke geloofwaardigheid!