Door: Jan Heemskerk
Heb je geen kinderen, dan is dit stukje natuurlijk niet van toepassing – je ging immers al nooit op reis tijdens schoolvakanties-slash-hoogseizoen, en waarom zou je ook, het is duurder, drukker, viezer, luidruchtiger en kortom verschrikkelijker dan de rest van het jaar, wanneer de kinderen weer veilig op school zitten en hun uitgeputte ouders na acht weken kindervreugd weer héérlijk aan het werk kunnen.
Good for you!
De rest van ons heeft al sinds zijn studietijd de keuze voor de vakantiebestemming laten afhangen van de wensen en behoeftes van de kinderen, de timing door de voorgeschreven schoolvakantieperiode, en sjokt dus nu al twee decennia – in mijn geval drie decennia, maar hee, had ik maar geen tweede leg moeten nemen – langs peperdure kindvriendelijke vakantiebestemmingen als Turkse all-inresorts en Franse glampings, in brakke campers, klassiek gesneden stalen zeiljachtjes, pannenkoekenkauwend en mosselpannetjes slurpend door de zomer heen.
We hebben het graag gedaan, want niets zo bevredigend als die lieve blije smoeltjes als ze bijna de campingezel van ‘votre hôtes’ Pim en Laban om het leven weten te brengen door het dier een heel stokbrood tegelijk te voeren, of papa per ongeluk een stalen jeu de boulesbal tegen zijn voorhoofd werpen. Niets zo fijn als zwemmen in steenkoude Zweedse meertjes omdat hun moeder niet wil dat haar kinderen opgroeien als zo’n slapjanus als hun vader en voornoemde vader dus extra stoer moet zijn als goede voorbeeld. Niets zo heerlijk als elke avond vieze dingen eten omdat de kinderen die lekker vinden en op harde luchtbedden (proberen) te slapen omdat een vakantie in de wilde natuur veel spannender is dan verblijven in een comfortabel hotel in een leuk provinciestadje met een gezellig espressotentje.
Allemaal tot je dienst.
Maar het is na een kleine dertig jaar dan wel superlekker om een keer buiten het hoogseizoen, en zonder kids, je liederlijke gang te kunnen gaan. Dit ontdekte ik toen ik afgelopen week met acht vrienden een weekje ging skiën in het Oostenrijkse Sölden. Wat een openbaring! Skiën op vrijwel lege pistes. Geen kleuterklasjes die in de weg glijden. Bijna altijd een tafel in het restaurant. Opstaan, zo laat of vroeg je wilt. Après-skiën zonder rekening te houden met jengelend kroost dat moe is, het koud heeft en niet snapt waarom papa steeds harder gaat meezingen met ‘Mama Lauda’ en rare twerkdansjes doet met een mevrouw in een luipaard-onesie en felroze skihelm op haar blozende kop.
Tussen u en mij: après-skiën is een tikje infantiele bezigheid waar je lelijk dronken van kunt worden, en het aanbod van losse vrouwen is aanzienlijk kleiner dan je hebt van horen zeggen. Maar: wat een feest! Voor het eerst sinds óóit ben ik zo lang in de kou gaan staan voor een eindeloze playlist van hoempapolonaisemuziek en 28 rondjes Jägerbomb (Red Bull en Jägermeister), die ik állemaal heb afgeslagen. Nog nóóit ben ik daarna (om 19.00 uur sluiten de skibars) de disco ingegaan om op precies dezelfde playlist als een gek te dansen met vreemde dames, en dán heb je nog mensen die bij de enige echte nachtclub in het dorp een laatste rondje gaan kooidansen, alvorens onderweg naar het chalet een broodje döner weg te tikken, en thuis aan de keukentafel nog een laatste perenschnapps. Als dit de toekomst is van vakantie na de vijftig, heb ik er wel zin in! Het enige minpuntje is eigenlijk dat alle andere mensen ook allemaal oud zijn. Maar dat zal wel wennen. Op den duur.
Columnist Jan Heemskerk is oud-hoofdredacteur van mannenbladen MAN, FHM en Playboy en is nu opperbaas van meneren.nl, schrijver, journalist, radio- en theatermaker, programma-ontwikkelaar en columnist van Blijtijds. Elke eerste maandag van de maand lees je hier zijn nieuwste column over ouderdom en alles wat daarmee te maken heeft. Uiteraard met een vleugje humor.
