Levenslessen van André Rieu: ‘Vertrouwen is heel belangrijk’

Tekst: Bram de Graaf

André Rieu (71) is een van de succesvolste Nederlandse artiesten aller tijden. Wereldwijd verkocht hij miljoenen platen en dvd’s. Dat succes kwam niet vanzelf, hij moest zich ervoor los worstelen uit zijn milieu. Hoe hij dat deed en welke levenslessen hij daaruit heeft getrokken lees je in de nieuwe Blijtijds Magazine. Hieronder enkele niet gebruikte quotes uit dat interview.

“In het gezin was ik erg close met mijn broer Robert. We waren altijd samen, nog steeds. Als kind bouwde hij met een paar stenen een zandbak. Ik ging het dan goed afmaken met cement, zodat we een stevige zandbak hadden. Ik was toen al een perfectionist. Dat heeft niets met bewijsdrang te maken, ik vind dat gewoon leuk. Het zit in me. Ik ga altijd tot het gaatje. Voor onze concerten in het MECC in Maastricht wilde ik uitpakken bij de Second Waltz. In een film zag ik een vrouw in een prachtige blauwe prinsessenjurk. Ik zag het meteen voor me: ik wilde 150 koppels laten walsen in die hal en de vrouwen moesten er zo uitzien! Het duurde maanden voor de jurk was zoals ik wilde. Dan sloot de jurk niet goed af, dan draaide hij niet zoals ik wilde. Maar uiteindelijk was het goed. Toen ik voor de eerste keer die 150 koppels zag dansen, had ik tranen in mijn ogen. Het kost wat, maar leuker is er niet.”

“Ik heb geleerd een lange adem te hebben, dan komt het vanzelf goed. Het ging mij niet om het succes, het ging erom dat ik het leuk vond wat ik deed. Voordat ik in 1995 doorbrak, heb ik me nooit afgevraagd of ik wel op de goede weg was. Ik deed het met mijn hart. Ik weet nog dat we de eerste stoeltjes van het Strauss Orkest in Aken hebben opgehaald met een kleine Mercedes. Ze pasten er alle twaalf net in. De zitting van bruin fluwelen stof vonden we niks en ik ben toen met Marjorie op de markt zelf stof gaan halen en samen hebben we de stoeltjes opnieuw bekleed. Zo ben ik begonnen. Ik genoot van elk moment. Een orkest formeren, wereldberoemd worden en miljoenen platen verkopen doe je niet in zes weken. Lange adem werkt.”

“Als je succes hebt, dringen mensen zich aan je op. Overal om je heen hoor je: ‘Hi darling.’ Hoe echt is dat? Mijn echte vrienden zijn de mensen die ik nog ken van vroeger. Ze zijn niet jaloers, maar vinden het leuk om naar mijn concerten te komen. Als we bij elkaar op bezoek zijn, praten we ook niet over dat succes. Ook veel van mijn orkestleden beschouw ik als vrienden. Veel van hen zijn al meer dan twintig jaar bij me, sommigen zelfs al dertig jaar. Ik vind het heerlijk om met hen te verkeren, we hebben een leuke band. Hoewel ik de baas ben, laat ik ze vrij. Maar ze kunnen ook altijd bij me terecht. Dat weten ze. Vriendschap is voor mij kameraadschap, vertrouwen in mensen. Dat wat mijn ouders niet in mij deden. Vertrouwen is heel belangrijk.” 

“Grootvader zijn is veel leuker dan vader zijn; dan heb je die verantwoording niet. We hebben vijf kleinkinderen. Ik vind het fantastisch, Marjorie en ik zeggen iedere dag tegen elkaar: ‘Wat heerlijk dat we dit mogen meemaken.’ Ik vind de mobiele telefoon een fantastische uitvinding. Dat ding staat vol foto’s van ze, zo zijn ze altijd bij me.”

“Die heb ik niet. Ik wil mijn publiek niets meer en minder meegeven dan een avond geluk met mooie muziek. Ik zoek muziekstukken uit die ik mooi vind om te spelen en dan weet ik zeker dat het publiek dat ook vindt. En dat lukt iedere avond. De mensen gaan met een glimlach naar huis. Ik ontvang na elk concert tientallen mails met berichten als: ‘Ik heb twee weken nodig gehad om op adem te komen.’ Dat is toch een geweldig compliment? Daar doe ik het voor.” 

“Ik speelde vroeger zo’n vier uur per dag om mijn niveau te behouden, maar ik dirigeer steeds meer. Dat vind ik ook heerlijk en kan ik goed. Ik zal geen grote solo’s meer spelen, daar ben ik nu te oud voor. Dat is de leeftijd, de spieren die je ervoor nodig hebt werken minder. Ik heb ook geen tijd meer om zo lang te oefenen. Het hoort erbij. Vroeger rende ik met gemak Maastricht rond, 20 kilometer. Ook dat doe ik niet meer. Maar ik doe elke dag aan krachtsport, ik rook niet, ik drink niet. Ik kan nog aardig mee.”

“Ik word 140 en ben pas op de helft. Ik heb honderdtwintig man in vaste dienst, ik moet door. We hebben een paar goede jaren gedraaid, daarom kunnen we nu met de corona overleven. Ik klaag niet. Maar het is een dure hobby om een eigen orkest te hebben.”

“Maurice de Hond vergeleek de pandemie met de Tweede Wereldoorlog. Marjorie had een Joodse vader, je had haar moeten horen! We zitten hier met onze volgevreten buiken, terwijl mensen toen van de straat werden geplukt en vergast. Natuurlijk is deze pandemie heel vervelend, want het tast mijn vrijheid aan, in die zin dat ik niet kan doen wat ik wil. Maar vergelijk dat niet met toen. Het is spannend, we weten niet hoe lang het gaat duren. Ik kan de salarissen niet eeuwig door blijven betalen. Ik hoop dat er een vaccin komt. Maar er komen betere tijden, dat weet ik zeker. Mijn houding is: laten we dit jaar maar vergeten. Het is veel belangrijker dat we gezond zijn en dat alles functioneert. Ik ben een zondagskind. Ik had een dominante vader en een liefdeloze moeder, maar er zijn ergere dingen. Ik relativeer dat maar. Stom hè, maar helpt wel.”

Jolly Holiday van André Rieu is een cd en dvd met een live-registratie van zijn Kerstconcerten van vorig jaar. “Ik hoop dat dit wat licht in de duister-nis gaat brengen”, zegt André. “Want dat kunnen we: mensen blij maken.”
€ 21,99, www.jollyholiday.online 

Kijk voor concertinformatie op www.andrerieu.com