Ken je dat? Je bent jarenlang bezig geweest met zorgen voor je kinderen en ‘ineens’ zijn ze volwassen. Ze gaan studeren, vliegen uit. Rondslingerende schoolboeken, bergen was en discussies over hoe laat ze thuis mogen komen lijken ineens verleden tijd. De ene ouder kan niet wachten tot het spreekwoordelijke nest leg is, de ander valt in een zwart gat. Ben jij bekend met het legenestsyndroom?
Lees ook:
Help! Mijn kind wil een tussenjaar
Het legenestsyndroom
“Voor sommige ouders is het alsof ze in een groot zwart gat terechtkomen,” legt lifecoach Astrid Koelewijn uit. “De focus op de verzorgende taak van ouders, vaak de moeder, valt weg. Jarenlang is de aandacht uitgegaan naar de verzorging van de kinderen. Vaak is er daardoor ook minder tijd en aandacht geïnvesteerd in andere dingen, zoals de relatie. Dat wordt dan soms pijnlijk zichtbaar. Gevoelens van verdriet, lusteloosheid en het niet weten wat je met je tijd moet doen kunnen je ineens overvallen.”
Welke focus heb jij?
Volgens Koelewijn krijgt lang niet iedere vrouw last van dit legenestsyndroom. “Het ligt er maar net aan hoe je als vrouw in elkaar steekt. Sommige vrouwen weten niet meer precies wat hun rol is zodra de focus niet meer op de kinderen ligt. Er zijn vrouwen die hun werkende leven hebben opgezegd om voor de kinderen te zorgen, misschien wat hobby’s hebben naast de kinderen. Er zijn ook vrouwen die met name moeder zijn, en daarnaast een parttimebaan hebben, of die een parttimebaan hebben en daarnaast moeder zijn. En dan zijn er ook nog moeders met een fulltimebaan: het is maar net waar de focus op ligt. Wanneer de focus jarenlang met name op de kinderen gericht is geweest, is de kans op het legenestsyndroom groter.”
Hoe ga je ermee om?
Het kan dus best heftig zijn, het wennen aan het feit dat de kinderen het huis uit zijn. Hoe ga je daar mee om? “Om te beginnen mag je als moeder erkennen dat er een nieuwe fase is aangebroken. Daarnaast is het goed als je de signalen bij jezelf herkent, er kunnen gevoelens van leegte, onzekerheid en neerslachtigheid optreden. Deze periode vraagt om een nieuwe invulling van je leven, daar mag je jezelf ook de tijd voor geven. Praat erover met je partner of anderen en bespreek wat je samen leuk vindt om te doen. Wellicht komen er verlangens in jezelf naar boven. Neem ze serieus en probeer nieuwe dingen uit, alleen of samen. Zorg dat je óók een leven buiten het gezin hebt.”
Een nieuwe fase
Het mooie van het aanbreken van deze nieuwe fase is namelijk dat er weer meer tijd ontstaat voor jezelf en eventueel je relatie. Er komt meer tijd voor samen, waarin je weer kunt ontdekken waarom je ooit verliefd bent geworden op elkaar. “Je bent en blijft samen ouders, maar niet meer fulltime verzorgers. Je hoeft geen rekening meer te houden met op tijd eten, of met de sportactiviteiten van de kinderen. Er ontstaat de mogelijkheid om ongestoord te lezen of een andere hobby uit te oefenen. Als ouder was het je taak om kinderen op te laten groeien in zelfstandigheid. Geniet van de volwassenheid van de kinderen als zij uit huis zijn. Geniet ervan te zien hoe zij op eigen benen staan. Zie hen en benader hen als volwassenen, waardoor de onderlinge gesprekken zich op een ander niveau kunnen ontwikkelen. Sta open voor hun perspectief en kijk wat jij van hen kan leren.”
Astrid Koelewijn is lifecoach en runt een eigen praktijk. Haar expertise ligt bij vrouwen.
Lees ook:
Eeuwig tijdgebrek? Doe eens niets!